بهترین هدست های واقعیت مجازی سال 2022

برای یافتن بهترین هدست های واقعیت مجازی سال 2022 تعداد گزینه های کمی برای بررسی وجود دارند.
چه به دنبال یک مدل مستقل باشید و چه مدلی که به رایانه شخصی یا کنسول خود متصل شود.
واقعیت مجازی راهی جذاب برای سفر با استفاده از قدرت تکنولوژی است.
با هدست و ردیاب حرکتی، VR به شما این امکان را می‌دهد تا به اطراف یک فضای مجازی نگاه کنید طوری که انگار واقعاً آنجا هستید. یا یک بازی را انجام دهید گویا که آنجا حضور دارید.

VR در سال‌های اخیر به لطف بازی‌ها و تجربیات متقاعدکننده مورد توجه قرار گرفته است، اگرچه به نظر می‌رسد هنوز هم در حالت نوسانی است و هدست‌ها به سرعت در حال آمدن و رفتن هستند.

Oculus تلاش خود را بر روی یک هدست VR مستقل به نام Quest 2 متمرکز کرده است.اما گزینه ای برای اتصال به PC نیز ارائه می دهد.
HTC دارای Vive Cosmos و Vive Pro 2 متصل سازگار با Steam است.
سونی دارای PlayStation VR سازگار با PS4 است.
Valve هدست گران قیمت Index خود را دارد.
حتی مایکروسافت (به نوعی) از پلتفرم واقعیت ترکیبی ویندوز خود با تعداد کمی از هدست های شخص ثالث پشتیبانی می کند.

سوال بزرگ: کدام هدست بهتر است؟

هدست‌های واقعیت مجازی مدرن اکنون در یکی از دو دسته قرار می‌گیرند :
متصل (tethered) یا مستقل (standalone).

هدست‌های متصل مانند HTC Vive Pro 2، PlayStation VR، و Valve Index به صورت فیزیکی به رایانه‌های شخصی متصل هستند (یا در مورد PS VR که به پلی‌استیشن 4 یا پلی‌استیشن 5 متصل می شوند). وجود کابل استفاده از آن‌ها را کمی سخت تر می‌کند، اما قرار دادن تمام پردازش‌گرهای ویدیویی واقعی در جعبه‌ای که نیازی نیست آن را مستقیم به صورت خود ببنیدید به این معنی است که تجربه واقعیت مجازی شما می‌تواند بسیار پیچیده‌تر باشد.

سنسورهای خارجی یا دوربین‌های رو به بیرون به لطف کنترل‌های حسگر حرکت، ردیابی کامل حرکت ۶DOF (شش درجه آزادی) را هم برای سر و هم برای دست‌های شما فراهم می‌کنند.

کم هزینه ترین گزینه های متصل در حال حاضر حدود 400 دلار است، و این هزینه از هزینه مربوط به پردازشگر جدا است. Valve Index، Vive Cosmos و Vive Pro 2 برای اجرا به PC های بسیار قدرتمند نیاز دارند، در حالی که PS VR به پلی استیشن 4 نیاز دارد.

هدست های مستقل بیشترین آزادی فیزیکی را ارائه می دهند. زیرا با جدا کردن کامل کابل ها و نیازی به دستگاه خارجی برای پردازش ندارند.
Oculus Quest 2 از دوربین‌های رو به بیرون مشابه با Oculus Rift S (که دیگر تولید نمی شود) برای ردیابی حرکت 6DOF و کنترل‌های حرکتی مشابه 6DOF استفاده می‌کند.
Quest 2 فاقد قدرت پردازش کامپیوتر مخصوص بازی است، اما پردازنده موبایل رده بالای آن همچنان می تواند گرافیک دقیق و روان را ارائه دهد.

متاورس و واقعیت مجازی

فیسبوک که به تازگی به Meta تغییر نام داده است، ممکن است در نهایت Quest 2 و سایر دستگاه‌های Oculus را حتی بیشتر از این پیش ببرد، و هدف بزرگ‌تری برای ادغام پلتفرم گسترده داشته باشد. برنامه‌های این شرکت برای ساخت «متاورس» احتمالاً شامل سیستم‌های AR و VR می‌شود و Oculus یک ابزار طبیعی برای آن خواهد بود.

اندرو باسورث، معاون AR/VR فیس‌بوک، اعلام کرده است که متاورس بافت همبند را بین هدست‌های Oculus و سایر دستگاه‌های فیس‌بوک/متا ایجاد می‌کند، بنابراین آنها مطمئناً به هم مرتبط خواهند بود.
متاورس هنوز مفهومی مبهم است و متا کاملاً مشخص نکرده است که دقیقاً با آن چه می کند.

واقعیت مجازی های موبایل به کجا رسید؟

هدست‌های واقعیت مجازی که از گوشی هوشمند شما به عنوان مغز و نمایشگر استفاده می‌کنند، زمانی رایج بودند. با استفاده از Google Cardboard و Samsung Gear VR هر کسی با یک تلفن سازگار کمتر از 150 دلار میتواند تجربه واقعیت مجازی داشته باشد.

این هدست‌ها تا حدی کند شده‌اند و گوگل خط تولید هدست Daydream View خود را متوقف کرده است. در حالی که سامسونگ Gear VR را از زمان عرضه گلکسی S9 به‌روزرسانی نکرده است. هنوز هم می‌توانید هدست‌های پوسته‌ای ارزان پیدا کنید، اما اکوسیستم نرم‌افزاری و پشتیبانی از آنها تقریباً صفر است. در حال حاضر، VR مبتنی بر تلفن مرده محسوب می شود.

منبع : PCmag