عینک واقعیت مجازی چیست؟

عینک‌های واقعیت مجازی یک نوآوری جدید در دنیای گجت‌های پوشیدنی به حساب می‌آید. در حقیقت عینک واقعیت مجازی این قابلیت را فراهم می‌کند تا بتوانید فناوری‌های موجود در گوشی‌های هوشمند را به صورت مستقیم مقابل چشم و گوش قرار دهید.

شرکت گوگل در سال 2013 میلادی توانست نخستین عینک واقعیت مجازی خود را روانه بازار کند. با این که گوگل گلس اکسپلورر با شکست مواجه شد، اما از آن زمان تاکنون شرکت‌های مختلف روی عینک‌های واقعیت مجازی فعالیت کردند و توانستند نتایج بسیار جذابی را رقم بزنند. 

عینک واقعیت مجازی چیست؟

عینک‌های هوشمند، گجت‌های پوشیدنی کامپیوتری هستند که می‌توانند عملکردهای مختلفی داشته باشند. برخی از آن‌ها می‌توانند اطلاعات را همانند یک پوشش واقعیت افزوده (AR) در میدان دید قرار دهند و گروهی دیگر از آن‌ها توانایی پاسخگویی به تماس‌ها و گوش دادن به فایل‌های موسیقی را فراهم می‌کنند، اما فاقد خروجی بصری خواهند بود. همچنین این احتمال وجود دارد که برخی دیگر هم بتوانند تیرگی لنزها را به با توجه به نور محیط تغییر دهند.

نمایشگر

یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین بخش‌های توسعه عینک‌های هوشمند را می‌توان نمایشگر دانست. در حالت کلی می‌توان دو نمایشگر اصلی را برای عینک‌های هوشمند معرفی کرد که شامل نمایشگرهای منحنی و موجبر می‌شوند. در حقیقت یک نمایشگر منحنی می‌تواند نور را به صورت مستقیم به چشم کاربران منعکس کند. بدون تردید می‌توان حجیم‌تر بودن و شفافیت تصاویر را به عنوان یکی از مهم‌ترین مشکلات نمایشگر منحنی به حساب آورد. همچنین نمایشگرهای موجبر مجموعه‌ای از فناوری‌های جدیدتر به حساب می‌آیند.

یک نمایشگر موجبر با خم کردن نور پرتاب شده در مقابل چشم‌ها عمل می‌کند تا بتوانید یک میدان بصری (از جمله اشیاء واقعیت افزوده سه بعدی) را نمایش دهد. نور از طریق یک قطعه کاملا شفاف پلاستیکی یا شیشه‌ای که به منظور بازتاب نور طراحی شده‌اند، ارسال می‌شود. نور در طول موجبر به قسمت جلوی چشم منعکس شده و سپس تصویر را به صورت مستقیم در مقابل چشم پخش خواهد کرد. یکی از معایب نمایشگرهای موجبر را می‌توان FOV محدودی دانست که ارائه می‌کنند. به عنوان مثال، موجبر HoloLens می‌تواند یک FOV معادل 30 الی 50 درجه ارائه کند و این در حالی است که حالت دید طبیعی انسان معادل 220 درجه است. با این که ادعاهایی پیرامون FOV بیشتر از 100 درجه وجود دارد، اما هیچ کدام از آن‌ها نتوانسته‌اند خود را ثابت کنند؛ در حقیقت مشکل این است که افزایش FOV به معنای افزایش اندازه موجبرها و حجیم بودن شیشه‌ها خواهد بود. عینک‌های هوشمند برای واقعی بودن یا متمایز شدن جزئیات باید مجهز به صفحه نمایش با وضوح بالا باشند؛ برخلاف صفحه نمایش که می‌توانید به صورت مستقیم مشاهده کنید، عینک‌های هوشمند با سیستم نوری پیچیده‌ای همراه هستند که می‌توانند تاثیر زیادی در کاهش وضوح داشته باشند.

اصلی‌ترین کاربردهای VR

واقعیت مجازی توانایی‌های بالقوه زیادی دارد و می‌تواند در حوزه‌های مختلف استفاده شود؛ از حوزه‌های علمی گرفته تا آموزش خلبانی و شبیه‌سازی سه‌بعدی ساختمان‌ها توسط معمارها جهت نمایش طراحی‌های خود. با طراحی سه‌بعدی ساختمان‌ها توسط این فناوری می‌توان بخش‌های مختلف ساختمان موردنظر را با جزئیات کامل و با وضوح بالا شبیه‌سازی کرد تا بازدیدکنندگان بتوانند به‌صورت مجازی از بخش‌های مختلف ساختمان از زوایای مختلف بازدید کنند و تمام جزئیات را به‌صورت کاملاً دقیق و مطابق با بخش های فیزیکی شبیه‌سازی‌شده ببینند.

یکی دیگر از کاربردهای اصلی این فناوری ساخت نسخه‌های واقعیت مجازی بازی‌های هیجان‌انگیز مثل بازی‌های ژانر وحشت و تیراندازی با استفاده از این فناوری است. با استفاده از VR می‌توان با قرار دادن کاربر در یک محیط سه‌بعدی با وضوح بالا، او را غرق در فضای بازی کرد؛ بدون تردید واقعیت مجازی توانایی‌های بالقوه کشف‌نشده زیاد دیگری دارد که فعالان این حوزه در آینده به آن پی می‌برند و به این صورت کاربردهای آن به میزان بسیار زیادی گسترش خواهد یافت.