مچ بند هوشمند یا دکتر شخصی

خیلی کم پیش میاد که به صورت عادی فشار یا دمای بدنمون رو بسنجیم، مگر اینکه احساس مریضی داشته باشیم. در آینده با پیشرفت تکنولوژی دیگر نیازی به تب سنج، فشارسنج، ضربان قلب سنج و … نخواهد بود. همه آنها را میتوانیم در مچ بند های هوشمند پیدا کنیم.

قبل از اینکه خودتان متوجه شوید دستبند یا ساعت شما متوجه تغییرات بدنی شما شده و توسط صفحه نمایشش یا صفحه تلفن همراهتان به شما اطلاع میدهد. ساعت هوشمند علاوه بر امکانات فوق، امکاناتی نظیر قابلیت های ساده تلفن همراه دارد.

انواع سنسورهای دستبندهای هوشمند

سنسورها : شتاب سنج (Accelerator) که ساده ترین مثال اون چرخاندن گوشی و استفاده از حالت landscape است.
ژیروسکوپ (Gyroscope) کمک میکنه که متوجه بشه جهت قرار گیری تغییر کرده پس احتمالا شما دستتون رو آوردید بالا که ساعت رو ببینید درنتیجه خودش صفحه نمایش اش را روشن میکند.
مغناطیس سنج(Magnometer) (قطب نما)
سنسور فشارسنج بارومتریک (Barometric pressure sensor) تغییر ارتفاع شما را برای موقعیت یابی بهتر تشخیص میدهد.
سنسور دمای محیط(Ambient temperature sensor)
مانیتور ضربان قلب (Heart rate monitor)
سنسور اکسی متری (Oximetry sensor)
حسگر هدایت پوستی (Skin conductor sensor)
حسگر دمای بدن (Skin temperature sensor)
جی پی اس (GPS)
مجاورت (Proximity)
نور فرابنفش (UV light)

اگر دقت کرده باشید بین موارد بالا سنجشگر قند خون نیست و فکر نمیکنم به این زودی هم وارد لیست شود. البته شرکت های سازنده این گجت ها قادر به ساخت نمونه اولیه یا پروتوتایپ شدند. ولی قیمت تمام شده اش خیلی فضایی درمیاد. لازم به ذکر هست که این دستبندها به اندازه تجهیزات پزشکی دقیق نیستند. و به این زودی ها قرار نیست جایگزین آنها بشوند.

دسته بندی : تکنولوژی